Johannes werd in oktober 1977 in Linz, Oostenrijk, geboren en groeide op in een klein dorpje in de buurt.

Via de beste vriendin van zijn ouders kwam hij al op erg jonge leeftijd in contact met Reiki. Nieuwsgierig naar wat Reiki was, besloot hij om te gaan “doen” wat deze beste vriendin deed als hij eenmaal volwassen was.

Daarna leerde hij op 17-jarige leeftijd eerstegraads Reiki en voelde wat velen van ons voelen wanneer we Reiki leren: “Ik ben thuis”. Hij bleef Reiki beoefenen en deed een jaar later de tweede graad. Nog een aantal jaren later kwam hij in contact met de wereldwijde Reikigemeenschap toen hij Paul Mitchells “The Way to Harmony – Ki-Aikido”-workshops deed in Wettenbostel, Duitsland. Daar leerde hij Phyllis Furumoto kennen tijdens een Reikizomerkamp. Niet wetende wat te studeren of welke professionele carrière hij wilde kiezen, raakte hij geïnspireerd door Phyllis’ verzoek om voor haar als tolk te werken. Door deze ervaring besloot hij om thuis in Oostenrijk een opleiding tot gebarentolk te volgen. Na een aantal jaren van studie werkte hij vele jaren als tolk gebarentaal en gaf hij op een gegeven moment ook les op de universiteit en bij andere beroepsopleidingen voor gebarentolken in Oostenrijk.

Soms vragen mensen hem: “Waarom heb je zolang gewacht om master te worden?” en zijn antwoord is: “Ik heb niet gewacht, ik deed de beoefening.” Terugkijkend ziet hij dat deze tijd van dienstbaar zijn en op de achtergrond als tolk, organisator en helpende hand werken bij zowel evenementen die door het OGM werden aangeboden als andere Reiki-evenementen, deel uitmaakte van zijn voorbereiding op het masterschap, waarbij hij ook de vreugde leerde kennen van dienstbaar zijn aan anderen.

Na velen jaren van Reikibeoefening vroeg hij Phyllis in oktober 2013 of hij haar student kon worden en zich met haar op het masterschap kon voorbereiden. Na vier jaar van voorbereiding werd hij in Kyoto, Japan, door Phyllis als Reikimaster ingewijd. Tijdens zijn voorbereiding maakte hij ook deel uit van het successiekernteam, de groep die zich samen met Phyllis op het opvolgingsproces voorbereidde.

Toen Phyllis hem in februari 2019 belde om te vragen op hij naar Arizona kon komen om voor het Frans te tolken, had hij geen idee dat Phyllis hem in maart 2019 zou erkennen als haar opvolger en Lineage Bearer. Deze erkenning accepteren, in deze rol stappen en het werk voortzetten van degenen die hem voorgingen in de Spirituele Afstamming betekende, en betekent nog steeds, een diepe verandering en een keerpunt in zijn leven. Om deze eer te ontvangen en hierin te groeien houdt hij vast aan wat hij in zijn eerstegraads cursus heeft geleerd: “Reiki zal je ondersteunen op je pad en Reiki zal je roepen, en op momenten waarop je denkt ‘dit is te veel voor mij’ zal Reiki je laten groeien en verder laten gaan dan wat je misschien voor waar houdt.”

Phyllis Furumoto, een kleindochter van Hawayo Takata en de oudste dochter van Alice Takata Furumoto en dr. Kiyoshi Furumoto, groeide op in Keosaqua, Iowa (VS), waar ze de enige Japanse familie in hun gemeenschap waren. Phyllis werd als kind door haar grootmoeder ingewijd in Reiki en kreeg de taak haar grootmoeder te behandelen wanneer die op bezoek kwam.

Phyllis was een wilskrachtig en rebels kind dat worstelde met de spanning die het leven in twee culturen met zich meebracht: de dominante Amerikaanse cultuur en de Japanse waarden en tradities van haar familie. Als tiener woonde ze een jaar bij haar grootmoeder. Takata hoopte Phyllis te interesseren voor haar werk. In die tijd had Phyllis echter geen belangstelling voor de beoefening en wilde ook niet begrijpen wie haar grootmoeder was.

Toen Phyllis dertig was, vroeg ze zich af wat ze met haar leven wilde doen. In deze periode van innerlijk onderzoek stemde ze ermee in haar grootmoeder te vergezellen en te verzorgen toen die naar Puerto Rico ging om daar les te geven. Voorafgaand aan deze reis ontving Phyllis haar masterinwijding, maar geen uitleg. Het enige wat Takata vertelde, was dat Phyllis haar nu in Puerto Rico kon helpen.

Tijdens deze reis zag Phyllis voor het eerst de reikwijdte van haar grootmoeders invloed en werk. Ze was aanwezig bij de Reikipresentaties van Takata in heel Puerto Rico. Samen gaven ze talloze behandelingen en cursussen. Phyllis begon haar leertijd bij haar grootmoeder, nu haar lerares.

Het jaar daarop gaf Phyllis zichzelf tijd en ruimte om te zien of Reiki de roeping van haar leven was. Aan het eind van deze periode besloot ze om zich aan Reiki te wijden en ze liet dit aan haar grootmoeder weten. Takata was opgetogen. Er volgde een intense tijd van gezamenlijke reizen, van lesgeven en beoefenen, terwijl haar grootmoeder haar erop voorbereidde haar opvolger te zijn. Dat werd Phyllis in december 1980, toen Hawayo Takata overleed.

Waar Phyllis in haar leven ook maar naartoe ging, overal creëerde ze verbinding en bouwde ze aan gemeenschap. 

In 1982 nodigde Phyllis de masters die zij had getraind en de masters van Takata-sensei uit om bijeen te komen in Hawaii. Deze historische bijeenkomst van masters plantte het zaadje voor de oprichting van The Reiki Alliance het jaar daarop in Lumby, Brits-Columbia (Canada).

Vanaf het begin van de jaren tachtig en tot in de jaren negentig nam het Reikionderwijs overal ter wereld explosief toe. Eveneens explosief was de metamorfose van de kernbeoefening die Hawayo Takata had onderwezen. In het kader van de verwarring die deze veranderingen opriepen, vroeg de Reiki Alliance-gemeenschap Phyllis in 1992 om de beoefening die ze van haar grootmoeder had ontvangen te definiëren.

Phyllis vormde met Paul Mitchell, een van Takata’s masters, een zakelijk partnerschap als het Office of the Grandmaster. Nadat ze de essentiële elementen van het systeem dat hun was toevertrouwd hadden geïdentificeerd, werkten ze overal ter wereld met groepen masters om ons begrip te verdiepen van de geschenken die deze beoefening biedt.

Phyllis reisde veelvuldig over de wereld om Reikistudenten van elk niveau en met elke ervaring te ontmoeten en haar wijsheid en aanmoediging te delen. Ze zat vaak in cirkels met masters om samen te verkennen welke geziene en ongeziene dimensies van de Reikibeoefening ons oproepen tot een groter commitment en een grotere groei en heling.

In haar eigen huis, met een cirkel van masters als getuige, erkende Phyllis een paar weken voor haar dood Johannes Reindl als haar opvolger, Grandmaster en Lineage Bearer van Usui Shiki Ryoho in de afstamming Usui, Hayashi, Takata en Furumoto.

Hawayo Takata kwam in 1900 in Hawaii ter wereld als kind van Japanse immigranten. Ze groeide op in een klein dorp met Japanse plantagearbeiders en kwam zo in aanraking met de culturele smeltkroes die Hawaii in het begin van de twintigste eeuw was.

Hawayo was een frêle kind dat tijdens de schoolvakanties op de suikerrietplantages moest werken, maar ze was vastbesloten om vooruit te komen en werk te vinden dat beter bij haar kleine postuur en vastberaden persoonlijkheid paste. De manager van de suikerrietplantage stelde haar aan als dienstmeisje en algauw kreeg ze verantwoordelijker taken. Ze ontmoette er haar echtgenoot, Saichi Takata, en samen stichtten ze een gezin.

Saichi was nog jong toen hij ziek werd. Hawayo en hij reisden af naar Japan voor een medische behandeling, maar hij overleefde het helaas niet. Hawayo, die met twee kinderen achterbleef en zelf ook ziek werd, reisde vervolgens eveneens naar Japan voor medische zorg.

Dit is de reis die haar als patiënt naar de kliniek van Chujiro Hayashi bracht waar ze, door Reiki, herstelde en Hayashi’s student werd.

Hawayo Takata was een begenadigd Reikibeoefenaar en werd uitgenodigd om een aantal maanden bij de familie Hayashi te komen wonen opdat ze haar ervaring onder leiding van haar leraar kon verdiepen. Na haar terugkeer naar Hawaii in 1936 opende ze een praktijk en introduceerde ze Reiki in de Japanse gemeenschap.

In 1937-38 kwam Chujiro Hayashi voor vijf maanden naar Hawaii. Samen met Hawayo Takata gaf hij cursussen en behandelingen in Japanse gemeenschappen op Kaua’i en O’ahu. Voordat hij uit Hawaii vertrok rondde hij haar mastertraining af, erkende haar publiekelijk en gaf haar het mandaat om door te gaan met het beoefenen en onderwijzen van de Usui Methode van Reiki Heling.

Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog keerde Hawayo Takata terug naar Japan om bij haar leraar te zijn. Voordat hij overging, waarbij zij aanwezig was, verzocht hij haar hem op te volgen.

Takata was volledig toegewijd aan de beoefening die ze had ontvangen: Reiki was haar leven. Door haar getrouwe beoefening en toenemende reputatie raakte Reiki ook bekend buiten de Japanse gemeenschap van Hawaii. Door deze expansie was het nodig dat ze dat wat ze – ingebed in de cultuur van het traditionele Japan – had ontvangen vertaalde voor een wereldcultuur. Ze destilleerde de essentie in een simpele en krachtige beoefening die de menselijke reis naar heelheid en heling voedt en ondersteunt. De beoefening overstijgt wat ons van elkaar scheidt en brengt ons in een voortdurende bewuste relatie met de essentie van het leven. We worden geleid en gesteund in onze aangeboren drang naar heelheid.

Als Hawayo Takata overlijdt, kennen we 22 masters die ze heeft erkend om de beoefening van Reiki de wereld in te brengen. Ze koos haar kleindochter, Phyllis Lei Furumoto, om haar op te volgen als Grandmaster en Lineage Bearer.

Chujiro Hayashi, een toegewijd student van Mikao Usui, zette een kliniek en onderzoekscentrum voor de Usui Reikimethode op. Vanuit zijn klinische praktijk stelde hij een handboek voor behandelingen samen, waarin specifieke handposities voor veel specifieke ziekten werden gegeven. In de jaren dertig werden er op diverse plekken in Japan vestigingen van zijn onderzoekscentrum geopend en studenten getraind, vermoedelijk liep het aantal in de duizenden.

Chujiro Hayashi was een gepensioneerd marineofficier, die de rest van zijn leven aan de Reikiheelkunst wijdde. Toen hij onder druk werd gezet om een bijdrage te leveren aan de Japanse oorlogsinspanningen van die tijd, koos hij ervoor niet aan de verwoesting van de oorlog mee te doen maar zijn lichaam te verlaten.
In 1935, vijf jaar voor Hayashi’s overgang, werd een jonge vrouw uit Hawaii naar zijn kliniek verwezen door een gerespecteerd chirurg uit Tokio, dr. Tomosuke Maeda. Op dat moment kon niemand bevroeden dat zij Hayashi’s voornaamste discipel zou worden en, in 1936, het proces om Reiki naar het Westen te brengen in gang zou zetten.

Mikao Usui, de oprichter van de beoefening die we als Reiki kennen, woonde in Japan, in een tijd van grote culturele expansie en verandering. Hij was een vlijtig en vastberaden kind. Toen hij volwassen werd streefde hij ernaar zijn ware pad te vinden.

In het verhaal dat Hawayo Takata vertelde, was Usuisensei geboeid geraakt door de vraag: Hoe genas Jezus? Deze vraag bracht hem ertoe op reis te gaan en diverse teksten te bestuderen, wat er uiteindelijk toe leidde dat hij de heilige berg in de buurt van Kyoto beklom, de berg Kurama, waar hij gedurende 21 dagen vastte en mediteerde. Aan het eind van deze periode van voorbereiding werd hij zich bewust van de Reikimethode.

Nadat hij die methode op zichzelf, zijn familie en vrienden had getest, begon hij zijn ontdekking met anderen te delen. Na verloop van tijd groeide zijn bekendheid: hij trok veel studenten aan en heelde veel mensen. In 1926, toen hij op pad was om les te geven, werd hij ziek en overleed. Zijn masterstudenten zetten zijn werk voort en brachten de Reikibeoefening verder de wereld in.